Oranjefans

In India ligt volgens mij de oorsprong van de uitdrukking Holy Shit. Hier in Varanasi moet je niet alleen goed om je heen kijken naar alles wat er op straat en aan de Ganges gebeurd, maar ook goed op de grond. Overal laten de heilige koeien hun flatsen vallen, jasses.

Maar eerst terug naar Agra. We hebben de Taj Mahal van alle kanten bekeken en ook de baby Taj. Daarna zijn we verder gereisd naar Khajuraho, het dorp dat bekend staat om de Kamasutra tempels. Eerst zijn we 's ochtends naar een dorpje in de buurt gefietst om te kijken hoe de mensen daar leven. Erg leuk om te zien en heel vriendelijke mensen. We hebben iedereen blij kunnen maken met de zeepjes en shampoo uit de hotels... We werden al snel omringd door hordes nieuwsgierige kindjes. Er was een waterput bij het dorp, dus de hygiene was wel oke. Daarna verder gefietst langs een aantal kleinere tempels. Ik denk dat ik die ochtend wel een aantal litertjes vocht ben kwijtgeraakt, zo warm was het.

's Middags zijn we naar het grote tempelcomplex gegaan om daar de gebeeldhouwde kamasutra afbeeldingen te bekijken. Stel je voor; een land waar je bter schouders en knieen kunt bedekken, heeft heilige tempels vol met sexstandjes... Nouk, ik heb de up-side-down man gevonden! Wie nog inspiratie nodig heeft, kan na de vakantie foto's van de tempels komen bekijken. 's Avonds nog mooi sieraden met de black star steen gekocht, zeer de moeite waard.

Gisteren zijn we naar Varanasi gereden. Onderweg kwamen we steeds meer in oranje kleding gehulde Indiers tegen. Zij liepen op blote voeten soms wel honderden kilometers op weg naar Varanasi. In juli en augustus is er een gigantische pelgrimtocht ter ere van de hindoegod Shiva. Jonge mannen uit het hele land lopen naar Varnasi om daar Gangeswater te offeren. Vanochtend zijn wij daarom vroeg uit de veren gegaan om bij zonsopkomst vanaf een roeibootje op de Ganges het rituele wassen te bekijken. Ook de oranje Shiva-aanhangers kwamen daar massaal naartoe om vervolgens in een tempel het water te offeren.
In Varanasi is alles nog viezer dan je je voor kunt stellen, maar aan de oever van de Ganges zijn wel indrukwekkende rituelen te zien, zoals het wassen, maar ook de lijkverbrandingen. Hindoes geloven dat als je in Varanasi sterft en vervolgens daar wordt verbrand op een brandstapel aan de oever van de Ganges, dat je ziel dan verlost wordt uit de cylcus van reincarnatie en dus in het Nirwana terecht komt. 24 uur per dag vinden hier de lijkverbrandingen plaats, erg confronterend. Bepaalde uizonderingen, zoals kinderen onder 12 en zwangere vrouwen worden niet verbrand, maar midden op de Ganges met een steen te water gelaten. Zij zijn al puur en hoeven niet gereinigd te worden. Ook mensen met lepra worden niet verbrand om besmetting via de rook te voorkomen. Ik kan en wil me er persoonlijk geen voorstelling van maken hoe die Ganges er onder water uitziet.

Vanavond gaan we nog een keer de Ganges op om Puja te bekijken, een ritueel uitgevoerd door priesters. Daarna gaan we zo langzamerhand richting Nepal.

Groetjes, Niek en Nina