L’anniversaire

Ik ben weer een nieuwe ervaring rijker, je verjaardag vieren in het buitenland. Van de ene kant was het heel erg leuk, maar ik kreeg er ook wel een beetje heimwee van… Maar ik zal ’s vertellen hoe m’n dag is geweest.
Heel de week lagen er al allerlei kaartjes en pakketjes op mij te wachten, maar ik heb m’n nieuwsgierigheid kunnen bedwingen en heb gewacht tot ik jarig was. Maar m’n geduld begon wel een klein beetje op te raken, dus had ik besloten dat ik ’s nachts om 24.00u toch wel alles open mocht maken. Het was nog even twijfelachtig of ik misschien toch maar tot 23.00u hoefde te wachten, want dan was het in Nederland al wel 25 juni. Vrijdag ’s avonds kwamen we rond een uur of acht thuis en moest ik dus nog een hele tijd wachten tot ik echt jarig was. Toen zijn we maar eerst even Lord of the Rings gaan kijken op de computer, en dat was weer zo spannend dat het ondertussen al 23.30u was geworden. Toen vond ik dat ik tussen de tijden van Nederland en Kameroen in, wel mocht beginnen met openmaken. Allemaal leuke kaartjes en kadootjes, was echt supercool. Van Anouk kreeg ik een hele mooie zilveren hanger (zie foto), maar het allercoolste kado kwam toch wel van Niek. Hij had een filmpje op dvd gezet met allemaal mensen die voor mij gingen zingen en me feliciteerden. Echt superleuk om iedereen van thuis zo weer even te ‘zien’. Ik heb de afgelopen dagen het filmpje al erg vaak gezien! Alle mensen bedankt voor de prachtige serenades en lieve woorden, ik vond het echt super!! Zaterdagochtend werd ik door Anouk verrast met een heus ontbijtje op bed. Ik geloof niet dat ik dat met m’n verjaardag al ooit eerder heb gehad, dus dat was in ieder geval heel leuk. Overdag heb ik verder niet echt iets speciaals gedaan, lekker gerelaxed. En nog telefoontjes en smsjes ontvangen. Van Marjolein en Amar kreeg ik nog verschillende kleine kadootjes, waaronder een cd met heuse ‘decalé’ muziek. Dat is muziek uit Ivoorkust, waar ze hier in Kameroen helemaal weg van zijn. En het was zelfs met videoclips, dus ik kan in Nederland ook nog ’s laten zien hoe ze hier dansen… Van m’n veldbegeleiders kreeg ik een zilveren poppetje als hanger. Het schijnt voor vruchtbaarheid te staan, maar ja, Kameroenesen hebben op hun 23e natuurlijk allang één of twee kinderen, gelukkig gaat dat in Nederland net effe iets anders! ’s Middags ben ik nog even gaan internetten, webcammen met Niek en met pap en mam en (heel eventjes) tante Luus. Ook iedereen die een berichtje op de site heeft gezet, of een e-card of mailtje hebben gestuurd: Dankjewel!
’s Avonds gingen we eten bij monsieur Amos. Hij had een heerlijk etentje samengesteld: tomatensoepje vooraf, kip en vis met friet en plantaine (soort gefrituurde banaan), en als toetje een overheerlijke chocoladetaart met ‘Bonne anniversaire’ erop. Die laatste staat trouwens ook op de foto, als bewijs dat ze hier in Kameroen echt wel taart hebben! En ook nog ‘s mega lekker… Maar goed, alle credits aan Amos natuurlijk, want die weet wel hoe hij een goeie taart moet maken!

In Kameroen hebben de meeste mensen geen geld om hun verjaardag uitgebreid te vieren, dus het is ook niet echt gebruikelijk om een feestje te geven, of zoiets. Maar ik heb er (samen met Anouk) toch een leuke dag van kunnen maken. Nogmaals iedereen bedankt voor alle felicitaties en van de week nog een laatste berichtje voordat we voor de laatste keer de bush weer ingaan.

Liefs van Nina!