Le santé...

Het heeft even geduurd voordat jullie weer iets van me hoorden, maar helaas ben ik in de tussentijd nogal ziek geweest. Van het ene op het andere moment, leek wel, had ik kei hoofdpijn en buikpijn en daarna heeft het nog een hele tijd geduurd voordat ik me weer wat beter voelde. Vorige week maandag ben ik voor het eerst bij de dokter geweest, alles laten testen en het bleek dat ik malaria had (één plus op een schaal van drie, dus dat is nog in het beginstadium) en ook nog ’s amoeben in m’n buik. De malaria is heel makkelijk te verhelpen door een kuurtje Arsumax, maar de amoeben dat was dan weer een ander verhaal. Antibiotica meegekregen, maar ik merkte maar geen verbetering, zat nog ongeveer elk uur op de wc. Dus ik weer terug naar de dokter, en ik kreeg weer andere medicijnen voorgeschreven. Tegen alle zin in toch maar proberen te eten, want dan zouden de medicijnen beter werken. Nou, langzaamaan begon ik me wel iets of wat beter te voelen, maar de diarree hield er helaas niet mee op. Dus een week na m’n eerste bezoek maar weer terug naar de dokter, met als gevolg dat ik nu aan m’n derde soort antibiotica zit, wat eigenlijk ook niet goed voor een mens kan zijn… Maar gelukkig voel ik me nu echt een heel stuk beter dan afgelopen week het geval was en op wat kleine toilet-ongemakjes na, kan ik weer redelijk normaal m’n gang gaan. Eindelijk weer goeie eetlust en eindelijk ook weer de fut om wat te ondernemen. Na ruim een week zowat elke moment van de dag in bed te hebben gelegen, is dit een hele verademing! Ondertussen heeft Anouk een spoedcursus verpleging op z’n Kameroenees gehad, dus wat dat betreft is er erg goed voor mij gezorgd, zou niet weten wat ik zonder haar had gemoeten! Mijn dank is groot!
En ja, wat heb je verder nog te vertellen als je ruim een week plat hebt gelegen, helaas niet zo heel veel spannende dingen. Nu ik weer zin in eten heb, begin ik ook weer alle lekkere dingetjes van Nederland te missen. Ik zou wel zin hebben in een broodje kroket met mayo of een appelflap! Een beetje zelfkwelling is het wel om daar hier zo over na te denken, maar nog maar drie en een halve week en ik kan weer alles eten wat ik maar wil (behalve dan de echte Kameroenese keuken, maar die zal ik voorlopig nog niet heel erg missen!). En nog veel belangrijker: zaterdag zijn de mannen hier! Nu is het nog maar een kwestie van dagen, de weken zijn voorbij! Dan gaan we eerst sightseeing Maroua doen, daarna nog een laatste bezoekje aan Bénoué en dan met z’n allen het zuiden verkennen. Spannend!

Waarschijnlijk begin volgende week nog een laatste berichtje uit Maroua en daarna hoop ik tijdens de rondreis nog af en toe een internet cafeetje tegen te komen om de nieuwste belevenissen weer te kunnen vertellen.

Liefs van Nina