Les photos des traisses, des pieds et de la poulet

Zie hier dan het resultaat van vele uren Kameroenees handwerk. We dachten eerst nog dat we als een soort van henna mooie krulletjes op onze voeten zouden krijgen, maar de (voet)mode bleek hier toch anders te zijn, zoals je kunt zien. Alle Kameroenesen zeggen dat ze de voeten ‘très jolie’ vinden, dus het zal hier inderdaad wel mooi gevonden worden. Volgens Kameroenese begrippen ben ik met mijn traisses (vlechtjes) en voeten helemaal klaar om te trouwen, maar ik denk dat ik daar toch nog maar even mee wacht… Hoewel ik vandaag wel een aanzoek kreeg van een of andere rare kerel op straat, die vol overtuiging vertelde dat ie zoveel van me hield en dat ie me wilde omarmen. Het moet echt niet gekker worden…
Gisteren gingen we voordat we de laatste keer naar madam Bapetel (wanneer een vrouw getrouwd is, wordt ze gewoon mevrouw en dan de naam van haar man genoemd, dus dan zou ons mam mevrouw Harrie heten, hihi) gingen nog even langs de kippenmarkt om een kipje te scoren. We raken er al echt bedreven in, want uiteindelijk hadden we twee mannetjes tegen elkaar uitgespeeld, zodat we een flink kipje voor een redelijk prijsje hadden (2000 CFA, ongeveer 3 euro). En voor nog eens 100 CFA (15 cent) werd het kipje ter plekke op vakkundige wijze om het leven geholpen: Keeltje doorsnijden, vleugeltjes naar achteren vouwen, even laten stuipen, kipje in kokend water, veren plukken, ingewanden eruit, kop en poten eraf, en klaar was het kipje. Toen ik net in Kameroen was, zou ik er nog van gegruweld hebben, maar het is raar hoe snel dit soort voor ons ‘ongewone’ dingen ‘gewoon’ worden. We mochten van onze ‘amie’ (als je hier één keer iets koopt bij een persoon ben je al meteen z’n vriend, dus na de tweede keer al helemaal) foto’s nemen, dus voor mensen met een sterke maag zijn deze ook te bekijken. Mmm, bij nader inzien heb ik besloten dat de foto’s misschien toch niet zo geschikt zijn om op mijn website te zetten. Echt vrolijk ziet het er namelijk niet uit. Mensen die echt heel nieuwsgierig zijn, kunnen eventueel hun emailadres bij mij opgeven…

Morgen gaan we naar Waza, een ander nationaal park hier in de buurt, dus ik ben benieuwd in hoeverre dat verschilt van Bénoué. Het schijnt momenteel wel de tijd te zijn dat er grote groepen van soms wel honderden olifanten rondtrekken, dus als we die kunnen zien zou dat wel heel gaaf zijn. En dan de 31e weer terug naar Bénoué voor de derde veldperiode (daarna nog één).

Groetjes van KameroeNina!

P.s.: Vandaag heeft het in Maroua voor het eerst geregend, joepie! Eindelijk een beetje verkoeling, want dat kunnen we hier wel gebruiken. De afgelopen dagen was het om 9.00u al over de 30 graden…